Dąbrowice
Dąbrowice to wieś położona jest w południowej części gminy Chrząstowice, pomiędzy Dębiem i Walidrogami, na granicy gminy Chrząstowice z gminą Tarnów Opolski, a oddalona jest 12 kilometrów od Opola.
"Dambrowice" wymienia po raz pierwszy dokument z 1297 roku, mówiący o założeniu parafii raszowskiej. Dopiero w urbarzu z lat 1566-1567 roku czytamy o "Dumbrowiczach": "Wludarz Stanek Noczun ma 2 huby. Martin Kochala ma 1,5 huby. Wawrzin Tiastko ma 2 huby. Zioffka Kostkowa ma 1,5 huby. Gendrzej Wirwa ma 1 hubę. (1 huba = 30 mórg)". I dalej: "Te spisane osoby nie płacą czynszu w srebrze, ale utrzymują stróża w pasiece. Muszą oddać razem z tymi z Chwalmirzowicz jednego woła rocznie na zamek". W urbarzu czytamy też, że w ramach "robott" (pańszczyzny) dąbrowiczanie "sprowadzają drewno do wyrobu słodowiny na zamek, według potrzeb. Z łąk na raszowskim i z Dębia sprowadzają siano. Idą na polowanie jak inni".
W 1618 roku Dąbrowice wymienia się jako wieś książęcą. Miały one wówczas 6 rolników i 1 zagrodnika. Brat niejakiego Tomka Wyrwy wykonał około 1590 roku młot żelazny w Domaradzy. W dowód uznania za to dzieło uzyskał dziedziczność swojej sadyby.
W 1830 roku we wsi było 5 rolników, 5 chałupników z rolą i 7 chałupników wygonowych oraz 1 kowal gminny. Ogółem Dąbrowice liczyły wtedy 147 mieszkańców. Pracował młyn zbożowy napędzany maszyną parową. Mieszkańcy należeli do parafii raszowskiej, a ich dzieci uczęszczały do dębskiej szkoły.
Od niepamiętnych czasów w samym środku wsi stał drewniany krzyż przydrożny. W 1920 roku Józef Walecko w miejsce drewnianego postawił piękny krzyż kamienny z figurami. Z dąbrowickiej rodziny Walecko wywodziło się dwóch kapłanów: Jan Walecko ur. 08. 08. 1900 r., zmarł 14. 06. 1946 r. Józef Walecko ur. 08.03.1911 r., zmarł 23.08.1939 r. Krzyż został postawiony jako wotum dziękczynne za tych kapłanów.
Przy ul. Opolskiej również znajduje się krzyż. Widnieje na nim data 29 grudnia 1905 r. Zgodnie z opowiadaniami mieszkańców Dąbrowic, pewnemu młodzieńcowi prowadzącemu furmankę z kamieniami przeznaczonymi na budowę domu, spłoszyły się konie - chłopak został stratowany na śmierć. Aby uwiecznić pamięć o nim, jego rodzice postawili kamienny krzyż z przesłaniem do przechodniów i prośbą o modlitwę za zmarłego przedwcześnie syna.
W centrum wioski, prawdopodobnie już od połowy XVIII, stoi kapliczka-dzwonnica. W murowanej kapliczce znajduje się dzwon z 1777 roku, który dawniej nawoływał ludzi do modlitwy oraz oznajmiał o śmierci mieszkańca Dąbrowic i o zbliżającym się niebezpieczeństwie. W 2009 roku kapliczka została odrestaurowana i dziś jest prawdziwą ozdobą Dąbrowic. Co roku, w jedną z niedziel maja, odbywa się tam nabożeństwo.
Nazwa wsi w przeszłości: Dambrowice (1297 r.), Dambrowa (1400 r.), Dumbrowitze (1532 r.), Dombrowitz (1900 r.), Eichgrund (1936 r.), Dąbrowie (po 1945 r.).
Dąbrowicet to wieś typowo rolnicza. Znajduje się tu też kilka zakładów usługowych m.in. zakład naprawy samochodów. Funkcjonuje tutaj też gospodarstwo agroturystyczne wraz z restauracją. Dąbrowice należą do parafii Dębie. Dzieci z wioski uczęszczają do przedszkola i szkoły w Dębiu. Działa tu Rada Sołecka oraz koło DFK. Od 2006 roku sołectwo uczestniczy w programie "Odnowa wsi". Za pomocą środków przyznanych w ramach programu oraz pracy własnej mieszkańcy sukcesywnie modernizują i remontują świetlicę wiejską, która służy im jako miejsce spotkań i organizacji różnych imprez.
Plan Odnowy Miejscowości Dąbrowice: www.chrzastowice.bip.net.pl/?a=1936
Statut sołectwa Dąbrowice: https://chrzastowice.bip.net.pl/?a=1064
Galeria zdjęć z sołectwa