Honorowi Obywatele Gminy Chrząstowice

ERNEST KUBOŃ

Urodził się 18 listopada 1928 r. w Boryczy (parafia Krośnica) w wielodzietnej rodzinie rolniczej. W miejscu urodzenia uczęszczał do ośmioletniej szkoły podstawowej. 11 stycznia 1944 r. został wcielony do arbeitsdienstu i wysłany do Nowej Soli. Ze względu na zbliżającą się armię radziecką, został przeniesiony do Saksonii w okolice Chemnitz i powołany do Wermachtu. Stamtąd został wysłany na front do Wittenbergii. W 1947 r. wrócił do rodzinnej miejscowości. W jego sercu rodziła się myśl zostania kapłanem. Zgłosił się do gimnazjum dla dorosłych w Opolu. W wyniku reformy szkolnictwa powstało małe (niższe) Seminarium w Opolu, do którego Ernest wstąpił i gdzie w 1951 r. zdał maturę. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Po jego ukończeniu, 17 czerwca 1956 r., z rąk ks. bp. Zygmunta Golińskiego otrzymał święcenia kapłańskie. Po święceniach został skierowany do pracy duszpasterskiej w Opolu – Groszowicach, pracował tam dwa lata i cztery miesiące. W styczniu 1959 r. został mianowany proboszczem parafii Chrząstowice, w której służył do momentu przejścia na emeryturę tj. do 19 sierpnia 2003 r.

Ks. prałat Ernest Kuboń od początku swej pracy dał się poznać jako gorliwy pasterz. Jego największym osiągnięciem były wymodlone powołania kapłańskie i zakonne (6 księży i 5 sióstr zakonnych). Także jako proboszcz zrealizował marzenie mieszkańców Suchego Boru o własnym kościele, który przebudowano ze stolarni. Jako duszpasterz troszczył się o integrację parafian. Nigdy nie dzielił, a zawsze jednoczył, dbał o to, by swoim kapłaństwem przyciągnąć innych do Boga i jego miłości. Ksiądz Ernest Kuboń przez 45 lat służył i pomagał mieszkańcom Chrząstowic, Lędzin i Suchego Boru. Był powszechnie uznawanym autorytetem, dobrym kaznodzieją i duszpasterzem.

Z wnioskiem o nadanie ks. prałatowi Ernestowi Kuboń tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice" wystąpiła Rada Parafialna z Chrząstowic. Wniosek poparła Wójt Gminy – Helena Rogacka.

29 maja 2006 r., uchwałą nr XXXVI/258/2006, Rada Gminy Chrząstowice nadała Księdzu Prałatowi Ernestowi Kuboń tytuł „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice".

Prałat Ernest Kuboń zmarł 15 czerwca 2013 r.

 

PAUL GLADOS

Urodził się 20 stycznia 1924 roku w Dębiu. Po ukończeniu szkoły średniej podjął studia na wydziale lekarskim w Akademii Medycznej w Poznaniu. Podczas studiów miał problemy z polską mową, ale zawzięcie zdobywał wiedzę z polskich książek. Uczył się po nocach, z latarką w ręce, z dala od rodziny i wsparcia przyjaciół. Kształcił się w trudnych pod wieloma względami warunkach. Studia ukończył w 1955 roku na Akademii Medycznej we Wrocławiu uzyskując dyplom lekarza medycyny. Po studiach powrócił na ziemię opolską i podjął pracę w Gminnym Ośrodku Zdrowia w Chrząstowicach i specjalizację z zakresu medycyny ogólnej i pediatrii.

Paul Glados organizował opiekę medyczną w gminie i stworzył placówkę medyczną na ówczesne czasy dobrze zorganizowaną. Od 15 września 1955 roku do 31 grudnia 1993 roku zarządzał i kierował Gminnym Ośrodkiem Zdrowia w Chrząstowicach Po przejściu na emeryturę, do czerwca 1998 roku pracował w Ośrodku Zdrowia w wymiarze 1 etatu.

Do końca swojego życia służył pomocą medyczną potrzebującym. Większość mieszkańców korzystała z jego usług o dowolnej porze dnia i nocy, a on sam nigdy nie pozostawał obojętny wobec potrzebom ludzi chorych. Uratował życie wielu osobom i dla wielu mieszkańców był najlepszym lekarzem. Zmarł 24 sierpnia 2006 roku.

Z wnioskiem o nadanie pośmiertnie Paulowi Glados tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice" wystąpiła Wójt Gminy – Helena Rogacka. 26 października Rada Gminy Chrząstowice podjęła uchwałę nr XLI/296/2006 w sprawie nadania pośmiertnie tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice" Paulowi Glados.

 

OSWALD CIOLEK

Urodził się 10 lipca 1927 r. w Chrząstowicach. Podczas wojny tragicznie zginął jego ojciec, stracił dom, całe gospodarstwo rolne i 15 ha ziemi. Wojna spowodowała też, że ziemię, którą tak kochał musiał opuścić. Wyjechał i osiedlił się w Bawarii.

Przyjaciel Pana Ciołka – Pan Konrad Mientus tak o Nim pisał: „W każdej okolicy znajduje się jakiś człowiek, który inaczej patrzy na to co go otacza, inaczej odczuwa i z nakazu wewnętrznej potrzeby, pisze. Serce takiego człowieka nie może pomieścić całej miłości i czci, którą czuje dla ludzi i wszystkiego, co go otacza, dlatego część swoich uczuć przelewa na papier. Takim człowiekiem jest Oswald Ciolek. Dobrze, że zostawił nam swoje złote myśli."

Pan Oswald Ciolek jest autorem książki pt. „Die Gemeinde Chronstau (Kranst) bei Oppeln und Umgebung". Na 334 stronach tej pozycji przedstawia ziemię rodzinną i ludzi od wieków tu mieszkających. Nie ma dziedziny, którą by w swojej pracy pominął. Opisał kościoły, miejsca grzebalne i pomniki tych, którzy grobów nie mają, bo spoczęli w obcej ziemi daleko od stron rodzinnych. Przedstawił krzyże i kapliczki powstałe w różnych czasach, które w swojej pracy nazwał historycznymi kamieniami milowymi, opisał młyny, lasy i rzeki, opisał dawne hutnictwo oraz pierwszą szkołę w Chrząstowicach z 1770 roku. W swojej książce Pan Oswald Ciolek prowadzi czytelnika od najdawniejszych czasów aż do dnia dzisiejszego. Praca tego autora jest skarbnicą wiedzy o rodzinnej ziemi. Niewątpliwie będzie pomocna historykom, etnografom, ludoznawcom i socjologom przyszłych pokoleń.

Z wnioskiem o nadanie Panu Oswaldowi Ciolek tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice" wystąpiła Wójt Gminy – Helena Rogacka. 26 października Rada Gminy Chrząstowice podjęła uchwałę nr XLI/297/2006 w sprawie nadania tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice" Panu Oswaldowi Ciolek.

Oswald Ciolek zmarł 18 lutego 2019 r.

 

KONRAD MIENTUS

Urodził się 23 maja 1926 roku w Dańcu. Od wielu lat zajmował się historią Śląska, a szczególnie rodzinnych stron. Badał ciekawy i bogaty dorobek kulturowy, jaki pozostawili nasi przodkowie. Pisał po polsku i po niemiecku, aby dotrzeć do szerokiego grona ludzi, zainteresowanych naszą ojczyzną, bez względu na opcję narodowościową. Praca jaką wykonał jest bezcenna. Szczególnych osiągnięciem Pana Konrada było utworzenie w Dańcu Izby Regionalnej. Zbieractwem pasjonował się od najmłodszych lat. Najpierw jego „skarby" miały postać kamieni, ptasich piór, później różnych pamiątek z dawnych czasów. Po wielu latach gromadzenia pamiątek, przedmiotów codziennego użytku i rękodzieła ludowego Pan Konrad w 1978 roku utworzył Izbę Muzealną w Dańcu. Miejsca na powstanie Izby użyczyła daniecka Ochotnicza Straż Pożarna. Od tego czasu Izbę odwiedziło kilkadziesiąt tysięcy osób z różnych stron świata: z Anglii, Francji, Szwajcarii, USA, Niemiec. Wielu gości pozostawiło pamiątkowe wpisy w kronice i to dzięki nim wiemy, kto był gościem Pana Konrada. Dzięki zaadaptowaniu części strychu Izba powiększyła swoją powierzchnię. W roku 2000 Pan Konrad Mientus przekazał swoje zbiory Gminie Chrząstowice. Szczególne miejsce w Izbie mają eksponaty związane ze Strażą Pożarną. Ta dziedzina odgrywała szczególną rolę w życiu Pana Konrada, który przez wiele lat był strażakiem w Zakładowej Straży Pożarnej Huty „Małapanew" w Ozimku. Oprócz zbieractwa i kolekcjonowania starych przedmiotów Pan Konrad zajmował się pisaniem artykułów o przeszłości ziem rodzinnych, panujących tu zwyczajach, istniejących kapliczkach, kościołach i innych ciekawych miejscach w gminie i okolicy. Swoją pracę wykonywał z potrzeby serca. Pan Mientus w wyjątkowy sposób potrafił opowiadać o historii tych ziem, a w prowadzonej Izbie potrafił stworzyć niepowtarzalny klimat. To dlatego Izbę odwiedzają ludzie z dalekich stron świata, a Ci, którzy raz ją odwiedzili, po jakimś czasie wracają. Pan Konrad Mientus zmarł 7 marca 2012 r.

Z wnioskiem o nadanie Panu Konradowi Mientus tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice" wystąpiła Wójt Gminy – Helena Rogacka. 26 października Rada Gminy Chrząstowice podjęła uchwałę nr XLI/298/2006 w sprawie nadania tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice" Panu Konradowi Mientusowi.

 

GüNTER MäLZIG

Urodził się w 1933 r. w Gliwicach. Obecnie mieszka w Baden Baden w Niemczech. Dzieciństwo spędził w Opolu i domku myśliwskim ojca w Chrząstowicach. W wieku 12 lat w wyniku wojny musiał opuścić rodzinne strony i zamieszkał z dala od Śląska. Niemal całe dzieciństwo zostało w jednym momencie zabrane przez wojnę, bo od tego czasu Günter zamieszkał z dala od Śląska. Nigdy nie zapomniał on jednak czasu swojego dzieciństwa, a co za tym idzie także Chrząstowic. Jego wrażliwość na to, co piękne, co szlachetne, jego szacunek do śląskiej ziemi nie pozwoliły mu zapomnieć. I tak odwiedził już w czasach komunistycznych Chrząstowice, aby pokazać je także swojej rodzinie.

W 2006 roku Pan Mälzig nie tylko odwiedził Chrząstowice, ale gościł w byłym domu swoich rodziców, gdzie obecnie znajduje się Urząd Gminy. Wejście do tego budynku było dla Pana Mälzig'a wielkim przeżyciem. Nie rości sobie praw do zwrotu swojego domu, co czyni pewna grupa Ślązaków, która została przymusowo wysiedlona. Ukazuje to jego mądrość i jego wkład w budowaniu dobrych stosunków sąsiedzkich między Polską a Niemcami w Zjednoczonej Europie.

Nie możemy odwrócić czasu, ale doczekaliśmy demokratycznego Państwa Polskiego i Pan Mälzig może bez żadnych barier odwiedzać swój Heimat. Mälzig włączył się czynnie w pomoc pielęgnowania języka i kultury niemieckiej na Śląsku uczestnicząc w corocznych obchodach założenia Związku Studentów Niemieckich w Opolu i w Raciborzu oraz wspierając w/w Związki finansowo. Jego praca na rzecz Związków daje młodym ludziom szansę, poznać Niemcy i Niemców poprzez wyjazdy nie tylko do Niemiec, ale także tam gdzie istnieją mniejszości niemieckie – do Rumunii, Węgier, Danii. Słuchanie wykładów profesorów z różnych dziedzin, wspólna organizacja różnych przedsięwzięć, uczestnictwo w uroczystościach Związków wypracowuje u młodych ludzi tolerancję i poczucie odpowiedzialności za Heimat. Jego praca, choć niezauważalna „gołym okiem", ponieważ Pan Mälzig jest osobą skromną, ma duże znaczenie dla przyszłości naszego regionu i dla młodych ludzi.

Chrząstowice odgrywają w życiu Pana Mälziga szczególną rolę, bo tutaj mógł przeżyć swoje świadome dzieciństwo. Wojna odebrała mu wprawdzie w dzieciństwie Chrząstowice, ale władze gminy postanowiły nadać Panu Mälzig honorowe obywatelstwo, aby był nadal Chrząstowiczaninem.

Z wnioskiem o nadanie tytułu Panu Günter'owi Mälzig tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice" wystąpiła Wójt Gminy – Helena Rogacka. 26 października Rada Gminy Chrząstowice podjęła uchwałę nr XLI/299/2006 w sprawie nadania tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice" Panu Günter'owi Mälzig.

Günter Mälzig zmarł 8 października 2017 r.

 

AMBROŻY WIECZOREK

Urodził się 4 września 1934 roku w Rybniku, w rodzinie inteligenckiej. Studia ukończył na Śląskiej Akademii Medycznej. Od 1961 r. do 2000 r. pracował jako dyrektor Sanatorium dla Dzieci i Młodzieży w Suchym Borze. Człowiek o wielkim sercu, nadzwyczaj przykładnie zaangażowany w pracę. Znany z serdecznego stosunku do podopiecznych. Sanatorium traktował jak dom, a liczną gromadę podopiecznych jak własne dzieci. Za wkład w pracę zawodową i zaangażowanie odznaczony: Honorową Odznaką „Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia", Złotą Odznaką PCK „Przyjaciel Dziecka", tytułami: „Zasłużony dla Miasta Opola" i „Zasłużony Opolszczyźnie" oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Ambroży Wieczorek zmarł 3 maja 2020 r.

 

MARIAN STANISZEWSKI

Urodził się 29 kwietnia 1951 roku w miejscowości Łanięta w województwie łódzkim (wtedy płockie). Od roku 1969 mieszkał w Opolu. W roku 1978 przeprowadził się do gminy Chrząstowice, gdzie przez 4 lata mieszkał w Dębskiej Kuźni, a następnie przeprowadził się do Falmirowic, gdzie mieszka do dzisiaj.

Pan Marian Staniszewski na przełomie lat 60-tych i 70-tych był zawodnikiem Ludowego Klubu Sportowego „Ziemia Opolska", a od roku 1977 do dziś jest trenerem klubowym. W swojej pracy trenerskiej był wychowawcą tak utytułowanych zawodników jak Joachim Halupczok, Benedykt Kocot (byli olimpijczycy polscy) oraz Krystian Fikus, Waldemar Przybyła, Rafał Walrat, Konrad Smolka, Arnold Stasz, Waldemar Walecko i Roman Mateja. W klubie jest nie tylko wychowawcą młodego pokolenia kolarzy, ale także menadżerem i dyrektorem sportowym.

Pomysłodawca i jednocześnie nieprzerwanie od 1981 roku współorganizator imprez kolarskich na Opolszczyźnie, m.in.: Ogólnopolskiego Wyścigu Kolarskiego „O Puchar Wójta Gminy Chrząstowice"- który na stałe wpisany jest w kalendarz wyścigów PZKol-u w Warszawie, Memoriału im. Joachima Halupczoka, tzw. „Sobót Kolarskich", Wyścigu w Kolarstwie Przełajowym w Falmirowicach. Od 1981 roku współpracuje również ze szkołami i nieprzerwanie organizuje wyścigi szkolne w kolarstwie.

To dzięki Marianowi Staniszewskiemu od kilku lat owocuje współpraca między LKS Ziemia Opolska i KTK „KTUKOL" w Głuchołazach. Zawodnicy "KTUKOLA" nie tylko podnoszą poziom umiejętności kolarskich ale jednocześnie reprezentują barwę najstarszego Klubu Kolarskiego na Opolszczyźnie (Klub LKZ ziemia Opolska został powołany do życia w 1972 roku).

W ponad 30-letniej historii klubu zawodnicy zdobywali medale na Igrzyskach olimpijskich, Mistrzostwach Świata, Europy i Polski, które są zasługą pracy trenerskiej Mariana Staniszewskiego.

W 2017 roku Marian Staniszewski został laureatem konkursu "Magnolia Powiatu Opolskiego" w kategorii „Sportowiec Roku”.

 

EDWARD BARCIK

Urodził się 31 stycznia 1950 roku w Prusicach (powiat Złotoryja). Do Chrząstowic przeprowadził się z rodzicami i bratem w roku 1951. Karierę sportową rozpoczął w roku 1966 w LZS "Opolanka" Grabie. Po raz pierwszy stanął na starcie wyścigu szosowego w Ozimku, zajmując 4 miejsce. Cztery lata później okazał się dużą rewelacją. Na Mistrzostwach Polski, wspólnie ze Stanisławem Szozdą w jeździe dwójkami zdobyli tytuł mistrzowski, zaś na Mistrzostwach Świata w Mendrisio (Szwajcaria) wraz z Lisem, Smyrakiem i Szozdą brązowy medal w wyścigu drużynowym. W roku 1971 na Mistrzostwach Polski (Kędzierzyn) ze startu wspólnego w doborowej stawce zawodników Barcik był pierwszy. Edward Barcik nie zawiódł również na XX Igrzyskach Olimpijskich w Monachium w 1972 roku, gdzie w wyścigu drużynowym na 100 km wraz z Lisem, Szurkowskim i Szozdą zdobył srebrny medal - pierwszy medal olimpijski w historii Opolszczyzny. Odniesiona kontuzja w maju 1973 roku wyłączyła go z uczestnictwa w Wyścigu Pokoju. Po wyleczeniu kontuzji barku powrócił do formy. W 1974 roku starty we Włoszech i Francji spowodowały odezwanie się niedoleczonego urazu. Mimo osłabienia i bólu, konsekwentnie realizował plan przygotowań do sezonu kolarskiego. W styczniu 1976 roku dokuczliwa kontuzja wyeliminowała Barcika w walce o pierwszeństwo w peletonie kolarskim. Zawodnik poważnie rozważał możliwość zakończenia kariery. Pomimo przeciwności losu przystąpił do przygotowań, już jako szkoleniowiec i zawodnik LKS "Ziemia Opolska". W 1977 został koordynatorem LKS "Ziemia Opolska".

Edward Barcik był dwukrotnym triumfatorem plebiscytu "Trybuny Opolskiej" na Najlepszego Sportowca Opolszczyzny oraz zwycięzcą plebiscytu "Dziennika Ludowego na Najlepszego Sportowca Wsi" w 1972 roku. Po latach sam stwierdził - że osiągnął zaledwie 30% wyników, na które było go stać - wyznanie godne mistrza!

Od 1981 roku Edward Barcik mieszka w Niemczech zachowując obywatelstwo polskie. Często też odwiedza Chrząstowice - swoją rodzinną miejscowość, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. Tu jako piętnastolatek "oddał się" na dobre i na złe kolarstwu, czym rozsławił Gminę Chrząstowice w kraju i na całym świecie. Na pamiątkę wielkich osiągnięć sportowych Edwarda Barcika i Benedykta Kocota, ulicę przy której mieszkali w Chrząstowicach nazwano ulicą Olimpijczyków.

 

BENEDYKT KOCOT

Urodził się 11 kwietnia 1954 roku w Chrząstowicach. Kolarstwo zaczął uprawiać w 1968 roku w LZS "Opolanka" Grabie. Pierwsze sukcesy odniósł na II Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży w 1971 roku w wyścigach torowych na 100 i 200 metrów, pokonując zdecydowanie swoich rywali i zdobywając dwa złote medale. Po tych triumfach na torze Kalisza, kariera młodego wyczynowca potoczyła się błyskawicznie. Rezultaty, jakie wówczas uzyskiwał, wzbudzały zainteresowanie szkoleniowców. Trafił do kadry narodowej i olimpijskiej. Po spartakiadzie potwierdził swój wielki talent, zdobywając tytuł Mistrza Polski Juniorów na 1000 m. Staczał zacięte boje z renomowanymi starszymi kolegami, Januszem Kierzkowskim i Januszem Kotlińskim. Znakomitą formą błysnął w 1972 roku na Mistrzostwach Polski, zdobywając złoty medal po zwycięstwie z Kotlińskim w sprincie i tytuł wicemistrzowski na dystansie 1 km. Dwukrotnie stanął na najwyższym podium w wyścigach o "Grand Prix" Polski odnosząc m.in. zwycięstwo w 1972 roku w sprincie z brązowym medalistą MŚ Kucirkiem (CSRS). Ukoronowaniem sukcesu tego niezwykle utalentowanego kolarza było zdobycie brązowego medalu na XX Igrzyskach Olimpijskich w Monachium w 1972 r. w tandemach. Polacy - Bek i Kocot z góry spisani na porażkę w eliminacjach pokonali Włochów - Rossiegi i Verciniego. W walce o wejście do półfinału wygrali (dwukrotnie) z wicemistrzami świata - parą z RFN (Bartyh, Müller), a w półfinale trafili na tandem NRD (Otto, Geschke). Przegrali, ale w pojedynku o brązowy medal wygrali dwukrotnie z renomowanymi Francuzami (Tinietin, Morelou). I tak narodziła się jedna z większych olimpijskich sensacji torowych. W 1975 roku na MŚ w Belgii Benedykt Kocot z Januszem Kotlińskim zdobyli złoty medal. Niestety niezgłoszenie się Kocota na kontrolę antydopingową spowodowało zdyskwalifikowanie tej dwójki już po dekoracji mistrzostw. Swój talent i formę potwierdzili jednak w 1976 roku na MŚ we włoskiej miejscowości Manteroni di Lecce - Kocot i Kotliński nie dali żadnych szans rywalom i już bez przeszkód udowodnili, że są najlepsi na świecie.

Benedykt Kocot - triumfator zawodów torowych o "Wielką Nagrodę Polski" z 1973 roku (sprint i tandem); 1976 tandem; trzykrotny uczestnik Igrzysk Olimpijskich Monachium '72, Montreal '76, Moskwa '80. Po zakończeniu kariery sportowej szkoleniowiec LKS "Ziemi Opolskiej", a od 1983 roku trener i koordynator. Zdaniem fachowców mógł być najlepszym zawodnikiem w sprincie. Zawodnik LZS "Opolanka" Grabie i LKS "Ziemia Opolska".

Od 1987 roku Benedykt Kocot przebywa po części w Niemczech, i w rodzinnych Chrząstowicach, które swoimi sportowymi wyczynami rozsławił na skalę kraju i całego świata. Na pamiątkę wielkich osiągnięć sportowych Benedykta Kocota i Edwarda Barcika, ulicę przy której mieszkali w Chrząstowicach nazwano ulicą Olimpijczyków.

 

JOACHIM HALUPCZOK

Urodził się 3 czerwca 1968 roku w Ozimku, mieszkał w Niwkach. W 1987 r. w gronie juniorów wygrał niemal wszystkie mistrzostwa Polski w kolarstwie: górskie, na czas, dwójkami, drużynowe na szosie i na torze, przełajowe; był wicemistrzem w torowym wyścigu na dochodzenie i brązowym medalistą w szosowym wyścigu indywidualnym. Rok później odnosił już sukcesy w kadrze seniorów. Na igrzyskach w Seulu wywalczył w drużynie srebrny medal. Cały świat poznał Halupczoka i jego wielka klasę w 1989 r. Wiosną wygrał w Rzymie Gran Premio Liberazione, rewelacyjnie jechał w Wyścigu Pokoju, który ukończył na 4 miejscu. W sierpniu ponownie zdobył złoty medal drużynowych mistrzostw świata, a parę dni później w wyścigu indywidualnym po samotnej ucieczce, wywalczył tęczową koszulkę w stylu, jaki rzadko się widuje. W 1990 roku wystartował w peletonie zawodowców. Fantastycznie spisywał się w Giro d'Italia. Cały czas przyjeżdżał w czołówce, był nawet wiceliderem, a kontuzja kolana zmusiła go do wycofania się na 16. etapie (był wówczas 5.). Jesienią u Halupczoka wykryto arytmię serca. Powrócił jeszcze do peletonu w 1992 r., startował w Vuelta a Espana, był piąty w Midi Libre.

Zawodnik: LKS Ziemia Opolska; Diana-Colango-Animex, Del Tongo Animex, GB-MG.

Dwukrotny laureat plebiscytu na 10 Najpopularniejszych Sportowców Opolszczyzny.

Trenerzy: Marian Staniszewski, Erwin Chmiel, Wacław Skarul (trener kadry narodowej).

Joachim Halupczok miał ogromny talent a zarazem był bardzo pracowity. Wszyscy wróżyli mu wielką karierę. Niestety los chciał inaczej - przerywając ją brutalnie, gdy Joachim miał zaledwie 22 lata. Arytmia serca uniemożliwiła mu najpierw ściganie, a na początku 1994 roku doprowadziła do śmierci kolarza.

 

JÓZEF DUDA

Józef Duda - urodził się 4 marca 1929 r. w Chrząstowicach. Całe życie spędził w Chrząstowicach. Dzieciństwo i pierwsze lata młodości przeżył w niemieckim Chronstau, gdzie rozpoczął swą edukację. Zawirowania historyczne i tragedia II Wojny Światowej sprawiły, że tak jak dla wielu innych, nie zmieniając miejsca zamieszkania, zmienił mu się kraj, w którym kontynuował edukację i rozpoczął życie zawodowe.

W 1957 r. założył rodzinę i ożenił się z Margot, z którą wspólnie wychował dwóch synów Leonarda i Manfreda.

Józef Duda to społecznik, pasjonat lokalnej historii, inicjator działań na rzecz sołectwa jak i całej gminy Chrząstowice. Człowiek sumienny, skromny i wrażliwy na potrzeby innych osób. Dzięki zaangażowanej pracy w Towarzystwie Społeczno-Kulturalnym Niemców na Śląsku Opolskim - Kole DFK Chrząstowice inicjował zadania służące rozwojowi gminy i wspólnemu dobru wszystkich mieszkańców, m.in. takie jak: remont pomnika I Wojny Światowej przy ul. Ozimskiej w Chrząstowicach wraz z przywróceniem na nim historycznej tablicy z nazwiskami ofiar (1994 r.), powstanie pomnika ofiar II Wojny Światowej na cmentarzu komunalnym w Chrząstowicach (1996 r.) Angażował się również w pozyskanie pieniędzy na remont i rozbudowę klubu wiejskiego a później klubu samorządowego w Chrząstowicach.

Jako jeden z pierwszych prowadził zajęcia z języka niemieckiego dla dzieci i dorosłych, bez podręczników, za to z wielką pasją.

Był pierwszym przewodniczącym Rady Sołeckiej w Chrząstowicach i walczył o to, aby Chrząstowice znalazły się w drugiej klasie podatkowej podatku rolnego.

Spisał historię powstania DFK Chrząstowice, która ukazała się w publikacji wydanej przy udziale Urzędu Gminy Chrząstowice pt. „20 lat DFK Chrząstowice". Dokonał transkrypcji zapisów kronik parafialnych parafii w Chrząstowicach, które ze względu na zapis "gotykiem" stały się praktycznie nieczytelne dla współczesnego człowieka. W ten sposób po raz kolejny uchronił kawałek dziedzictwa kulturowego dla kolejnych pokoleń.

Z wnioskiem o nadanie Panu Józefowi Dudzie tytułu Honorowego Obywatela Gminy Chrząstowice wystąpił Przewodniczący Koła DFK Chrząstowice - Rafał Bartek.

9 października 2013 r. Rada Gminy Chrząstowice podjęła uchwałę nr XXVII.195.2013 w sprawie nadania tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice" Panu Józefowi Dudzie.

Józef Duda zmarł 14 października 2017 r.

 

MARIA KWIECIŃSKA

Autorka pierwszej udokumentowanej pracy w latach 1978-1980 polegającej na skatalogowaniu wszystkich kapliczek, krzyży i miejsc pamięci we wsi Dębska Kuźnia. Inicjatorka i projektantka, na podstawie archiwalnych dokumentów, herbu i „witacza” wsi Dębska Kuźnia. Współzałożycielka w 1990 r. i po dzień dzisiejszy przewodnicząca aktywnie działającego Koła DFK Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Niemców na Śląsku Opolskim w Dębskiej Kuźni. Inicjatorka remontu klubu wiejskiego w Dębskiej Kuźni. Organizatorka spotkań okolicznościowych, wyjść pielgrzymkowych do parafii Dębie, jako powrót do korzeni, czy też spotkań bożonarodzeniowych i z Mikołajem dla dzieci i osób starszych. Radna gminy Chrząstowice w latach 2002-2006 i 2006-2010, pełniąca funkcję  Wiceprzewodniczącej Rady Gminy. Aktywnie zaangażowana w propagowanie kultury i tradycji regionalnej śląskiej i niemieckiej na terenie gminy. To m.in. z jej inicjatywy powstała broszura "Kapliczkowy szlak Gminy Chrząstowice" dotycząca przydrożnych krzyży i kapliczek na terenie naszej gminy. Pomysłodawczyni i inicjatorka wielu projektów, w tym kolejnych edycji wycieczek rowerowych po terenie naszej gminy, skubania pierza w szkole podstawowej, skrobania kroszonek, czy kultywowania zwyczajów wielkanocnych i bożonarodzeniowych pt. „zabawki i ozdoby z dzieciństwa”. Aktywna uczestniczka i współautorka wszystkich spotkań historii lokalnej, m.in. pt. „Wyjątkowi Mieszkańcy”, czy „Zachowanie dziedzictwa narodowego, tradycji i powrotu do korzeni”. Autorka wielu wierszy dwujęzycznych i w gwarze, okolicznościowych, związanych z uroczystościami rodzinnymi oraz tekstów w gwarze śląskiej na temat tradycji i zwyczajów, przygotowywanych na konkursy w gwarze śląskiej. Od 2004 r. prowadzi kronikę zdarzeń związanych z gminą Chrząstowice, a w szczególności ze wsią Dębska Kuźnia. Tym samym jest właścicielką bogato zilustrowanych, wielotomowych kronik.

27 czerwca 2018 r. Rada Gminy Chrząstowice podjęła uchwałę w sprawie nadania Marii Kwiecińskiej tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice”.

 

ADELAJDA PASOŃ

Emerytowana nauczycielka historii, założycielka i prowadząca zespół regionalny „Gryfne dziołski”, w skład którego obecnie wchodzą uczennice Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr 3 w Dębskiej Kuźni. W repertuarze zespołu znajdują się różnorodne piosenki i przyśpiewki wykonywane w gwarze śląskiej przy akompaniamencie akordeonu. Grupa niejednokrotnie zajmowała czołowe miejsca na różnego rodzaju konkursach i przeglądach oraz uświetniała swoimi występami wiele imprez organizowanych w szkole i na terenie gminy Chrząstowice. Od kilkudziesięciu lat pasjonuje się regionalizmem, zbiera i gromadzi teksty,     piosenki, informacje i przedmioty dotyczące tradycji śląskich na terenie naszej gminy. Sama pisze i modyfikuje teksty przedstawień dla uczniów. Z zespołem „Gryfne dziołski” i uczniami szkoły startowała w wielu konkursach i przeglądach folklorystycznych, gdzie zdobywała liczne nagrody i wyróżnienia. W trosce o zachowanie tradycji i obrzędowości jest inicjatorką wielu imprez i uroczystości o charakterze regionalnym, co dodatkowo przyczynia się integracji lokalnej społeczności. Jest skarbnicą wiedzy na temat przeszłości i historii Dębskiej Kuźni i potrafi w sposób ciekawy opowiadać o dawnych czasach. Od kilku lat współorganizuje i organizuje samodzielnie w szkole w Dębskiej Kuźni zamierający zwyczaj skubania pierza, w trakcie którego starsi i młodsi śpiewają pieśni i opowiadają miejscowe legendy. Jej działanie i praca uhonorowana została w 2016 r. wyróżnieniem Starosty Opolskiego MAGNOLIA POWIATU OPOLSKIEGO w kategorii ANIMATOR KULTURY.

27 czerwca 2018 r. Rada Gminy Chrząstowice podjęła uchwałę w sprawie nadania Adelajdzie Pasoń tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice”.

 

JÓZEF LEDWOCH

Społecznik, inicjator wielu działań na rzecz społeczeństwa gminy Chrząstowice. Za wyniki pracy zawodowej odznaczony „Złotym Krzyżem Zasługi” w 1985 r. oraz odznaką „Zasłużony dla Huty Małapanew” w roku 1992. Jeden z założycieli Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Niemców na Śląsku Opolskim, którego członkiem jest nieprzerwanie od momentu założenia w 1990 r. do chwili obecnej. Współorganizator struktury TSKN na terenie gminy Chrząstowice. W latach 1990-2007 pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Gminnego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Niemców na Śląsku Opolskim - gminy Chrząstowice. Od 1990 r. udziela się społecznie na rzecz społeczeństwa gminy Chrząstowice. W latach 1998-2002 był radnym i pełnił funkcję Przewodniczącego Rady Gminy Chrząstowice. W latach 2002-2010 był radnym w powiecie opolskim, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego komisji polityki społecznej. Za  działania społeczne został w 1994 r. odznaczony odznaką "Zasłużony Opolszczyźnie". W roku 2010 został wpisany do leksykonu "Who is Who w Polsce". W tym samym roku Marszałek Województwa Opolskiego przyznał mu medal z okazji XX-lecia samorządności w województwie opolskim.

27 czerwca 2018 r. Rada Gminy Chrząstowice podjęła uchwałę w sprawie nadania Józefowi Ledwochowi tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice”.

 

HEINRICH TAWROWSKI

Urodził się 14.05.1952 r. Były mieszkaniec Chrząstowic, który wyemigrował do Niemiec w 1978 r. Przez lata wielokrotnie angażował się i wspierał wszelkie inicjatywy mające na celu zachowanie kontaktu byłych mieszkańców Chrząstowic z tymi, którzy w niej pozostali, ale i tymi, którzy się tutaj osiedlili. W latach 90-tych organizował wśród byłych mieszkańców miejscowości, zbiórki środków finansowych, dzięki którym odbywały się festyny, tzw. Heimattreffen, 1997, 2001, 2004, 2007, 2010, z tym najsłynniejszym jubileuszowym z okazji 750-lecia miejscowości w roku 1997 na czele. Na początku XXI wieku zaangażował się w zbiórkę środków finansowych, której celem był remont wieży kościoła w Chrząstowicach. Był również zaangażowany i sam należał do sponsorów zegarów na chrząstowickim kościele. Później, dzięki jego osobistemu zaangażowaniu, przekonał swego proboszcza w Niederkassel-Rheidt w pobliżu Bonn, do złożenia za pośrednictwem tamtejszej parafii dwóch wniosków w ciągu kilku lat – na renowację najpierw dachu kościoła, a potem organów w kościele w Chrząstowicach. Dzięki jego inicjatywom również młodzież z Chrząstowic miała okazję do odwiedzin swych rówieśników w parafii w Niemczech. Swoją troską i zainteresowaniem wspierał finansowo również najbiedniejsze rodziny i dzieci naszej społeczności lokalnej.

Z wnioskiem o nadanie Panu Heinrichowi Tawrowskiemu tytułu Honorowego Obywatela Gminy Chrząstowice wystąpiło trzech radnych: Mirosław Tomasiak, Małgorzata Graczyk i Justyna Wieszołek.

11 września 2019 r. Rada Gminy Chrząstowice podjęła uchwałę nr IX.65.2019 w sprawie nadania tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice” Panu Heinrichowi Tawrowskiemu.

 

HEINRICH NYOLT

Mieszkaniec gminy Chrząstowice, bardzo osobiście zaangażowany w jej rozwój i piękno. Wielki i wrażliwy społecznik. Zainteresowany zagospodarowaniem czasu wolnego dla dzieci i młodzieży oraz zachowaniem zwyczajów i tradycji. Zagorzały fan sportu i miłośnik ratowania dziedzictwa historycznego w gminie Chrząstowice, szukania i odtwarzania śladów historii, kultywowania zwyczajów i tradycji oraz poprawy wizerunku i rewitalizacji zaniedbanych obszarów.
Inicjator a jednocześnie sponsor i realizator wielu pomysłów, takich jak np.: rozwój bazy sportowej i jej wyposażenia (budowa boiska sportowego w Chrząstowicach, rewitalizacja boiska w Dębskiej Kuźni), tworzenie, sponsorowanie działalności szkółek dla dzieci Miro Deutsche Fussballschule i FC Chronstau-Chrząstowice, organizacja i sponsorowanie przyjęcia w gminie Chrząstowice Miroslava Klose, rewitalizacja nieużytku i budowa pięknego parku we wsi Dębska Kuźnia przyległego do terenu kościoła parafialnego, ratowania od zapomnienia miejsc z przeszłości. Zauważalny w gminie Chrząstowice na wszystkich organizowanych wydarzeniach związanych ze sportem, czy spotkaniami okolicznościowymi (dożynki, Oktoberfest, Weihnachtsfest itp.).

26 lutego 2020 r. Rada Gminy Chrząstowice podjęła uchwałę nr XV.100.2020 w sprawie nadania tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Chrząstowice” panu Heinrichowi Nyoltowi.